بالا بودن شدت مصرف انرژی در ایران موضوع تازهای نیست اما تنها زمانی که این مصرف بالا باعث ایجاد دردسر تازهای میشود به آن توجه میکنیم.
حالا هم آلودگی هوا در کلانشهرهای کشور و بهویژه تهران دوباره انگشت اتهام را به سمت بد مصرفی انرژی و سهم بالای ایران در مصرف سوخت های هیدروکربوری گرفته است، زیرا حتی پاکترین سوختها نیز به واسطه احتراق ایجاد آلودگی میکنند و اگر حجم سوخت مورد استفاده در جغرافیای مشخص از میزان خود پالایندگی آن محدوده بیشتر باشد، در عمل باید در انتظار ایجاد آلودگی باشیم.
هر چند تا کنون برای تهران هیچ بررسی جامع قابل استنادی انجام نشده که این شهر تا چه میزان آلودگی را میتواند دفع کند اما بررسی ها نشان می دهد که خودرو ها بیشترین سهم در آلایندگی هوای تهران دارند.
بنابراین آلودگی در سطح وسیعی با توجه به استفاده از سوختهای فسیلی در سطح شهر پراکنده می شود و از آنجا که مسیری برای فرار ندارد، در شهر گیر می افتد. این موضوع با سرد شدن هوا در ماههای آذر و دی تشدید شده و وارونگی هوا نیز مزید بر علت می شود.
با این حال، از موضوع مهمی در این میان غفلت می شود.
اگرچه سوخت مایع شامل بنزین، گازوئیل و مازوت آلودگی بیشتری نسبت به گاز ایجاد میکنند اما گاز نیز به نوبه خود در این میان نقش دارد.
در واقع مصرف حدود ۱۳۰ میلیون متر مکعب گاز در تهران آن هم فقط در یک روز بسیار زیاد است. این سوخت هر چقدر هم که پاک باشد باز هم به دلیل احتراق، آلودگی را به سطح شهر منتقل میکند.
این موضوع در کنار فرسوده بودن تجهیزات موتورخانهای و همچنین بخاریهای پرمصرفی که مورد استفاده قرار میگیرد به آلودگی هوای تهران دامن میزند.
بد مصرفی ایرانیها در گاز آنچنان بالا است که سرانه مصرف گاز در کشورمان در مقایسه با جهان حدود ۶ برابر است.
ایران فقط ۱.۱ درصد جمعیت جهان را داراست، اما ۶.۷ درصد تقاضای گاز دنیا در ایران به مصرف میرسد.
مصرف بالای برق در ایران
داستان آنجا ترسناکتر میشود که انتظار میرود به دلیل مصرف بالای گاز، حامل های انرژی جایگزین در ایران کمتر به مصرف برسد. اما در برق نیز ایرانیها حدود دو برابر جهان مصرف انرژی دارند. تقاضای برق در ایران نزدیک به ۱.۸۵ درصد برق جهان است.
این موضوع سبب شده تا مصرف سوخت در کشور به شکلی باورنکردنی بالا باشد و آلودگی بیشتری نیز به هوا منتقل کند.
مهمترین دلیل این بدمصرفی چه در بخش خانگی و چه در بخش صنایع به یارانهای بودن سوخت باز میگردد.
از آنجا که قیمت واقعی سوخت از سوی مصرفکننده پرداخت نمیشود، انگیزهای نیز برای افزایش بهرهوری در سیستم وجود ندارد.
اتلاف انرژی در ایران، بسیار بیشتر از استانداردهای جهانی است و جلوگیری از این موضوع ضرورت دارد، زیرا با ادامه روند کنونی مصرف انرژی در کشور، ایران در سالهای آینده از صادرکننده فعال گاز و فرآوردههای نفتی در منطقه و جهان به واردکننده این محصولات برای تامین سوخت مورد نیاز خود تبدیل خواهد شد.
در پویش انرژی همدلی مصرف گاز و برق خود را کاهش می دهیم ، اینگونه هم آلودگی کمتری تولید می شود ، هم همه مردم از انرژی مستمر و پایدار برخوردار خواهند بود.
به پویش #انرژی_همدلی می پیوندم